Zapomniany obraz
Dedykuję ten wiersz mojej największej inspiracji...
Stara fotografia
A na niej Ty
Chwila ciszy dla dawnych lat
Patrzę na oczy
Wtedy niezwykłe
Wyjątkowe
Spoglądam na usmiech
Wtedy magiczny
I szczery
Na twarz radosną
I wtedy znajomą
Odwracam wzrok
Przeszłość dusi serce
Cisza ginie
W samotnym westchnieniu
...czyli mroku żyjącym w każdym z nas...
autor
Mol
Dodano: 2005-04-11 22:59:05
Ten wiersz przeczytano 532 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.