Zapomniany przez miłość
Zapomnianym przez ludzi
Samotność , to coś niewyobrażalnego , to
tęsknota za ciepłem i uczuciami ,to
pragnienia które zniknęły razem z słońca
promieniami
To dni , które nie mają początku ani końca
, czas tutaj nie ważny , chronometr nie ma
tu miejsca bytu
jest tylko pustka w sercu i egzystencja
bliska niebytu
Sen jest lekarstwem pozwalającym na chwile
wytchnienia jest jedynym mym przyjacielem
,innych już nie mam
Wszyscy odeszli ,odwrócili się do mnie
plecami jedni byli przez chwilę ,reszta
miała mnie za nic
Zapomniany przez życie, zapomniany przez
ludzi, zamknięty w swojej samotni z myślami
gorszymi od burzy
Tym,ktorym uczucia się pogubiły
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.