Zapomniany przyjaciel
Jestem tu obca
Pośród was jest grat
Stary
Zapomniany
Niepotrzebny
Po prostu grat...
Odważysz się mnie tknąć?
Wyrzucić na śmietnik?
Wymieść kurz z serca?
Jestem tak stara i oczywista
Że zawsze niestety pominięta
Nie posiada mnie już nikt
Przyjaciel z serca wyrzucił mnie
I jeśli Ty również zrobisz to
Rozsypię się w drobny pył
Wiatr porwie moje resztki
I rozrzuci gdzieś na skale
Samiutenka pozostanę tam
Dopóki Ty nie nadejdziesz
Nie zbierzesz drobnego pyłu
I nie schowiesz do kieszeni serca
Dopiero wtedy dumnie pomyślę
Nie jestem żaden śmieć...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.