O Zapomnianych
Za oknem płoną jesieni kolory
i tańczy ogień otulony szkłem,
Może tańczą dusze Tych, co do tej pory
czekali cierpliwie na jesienny
dzień…
I dziś się śmieją do nas płomykami,
z wiatrem w parze tańczą, my jesteśmy
tłem,
Dziś są tylko Oni, są Niezapomniani,
wśród płomieni zniczy niebyć jest im
lżej.
znicz dla Zapomnianych...
autor
cropka
Dodano: 2006-11-01 00:21:51
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.