Zapomnieć

Wykreślić twoje imię z notatnika życia,
z pamięci twe spojrzenie na zawsze wymazać,
zrozumieć, że jesteś celem nie do zdobycia,
choć jak otwarta księga mogłeś się wydawać.

Zapomnieć, że przy tobie było mi tak dobrze,
topniałam, gdy patrzyłeś – już nie pamiętać.
Nie oglądając się na ciepłych gestów morze,
pójść dalej, bo ta droga już dla mnie zamknięta.

Pójść dalej, zapomnieć o wszystkim, co było,
o miłości mojej, którą miałeś za nic,
o wszystkim, co kiedyś tak mocno zraniło.
Jak ptak wolny wzbić się pod nieba aksamit.

A kiedyś, gdy przypadkiem spojrzę w oczy twoje,
gdy wspomnimy gdzieś, jak czas szybko upływa,
powiedzieć z radością, co wkroczy w słowa moje:
„tak, bez ciebie też umiem być szczęśliwa!”.

autor

Anuśka

Napisany: 2005-05-22 Dodano: 2005-07-05 17:40:19

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie