Zapomnieć...

Widziałam słowika, ze złamanym skrzydłem.
Mógł nadal śpiewać, cieszyć się wiatrem i słońcem,
Ale to było mało, bo pamiętał te dni,kiedy latał po niebie.
Widziałam drzewo ze złamaną gałęzią.
Mogło wciąż szumieć na wietrze,cieszyć się wiosną i deszczem,
Ale to było mało,bo pamiętało te dni kiedy sięgało nieba.
Widziałam dziewczynę ze złamanym sercem.
Mogła nadal patrzeć na niego,cieszyć się zwykłym uśmiechem,
Ale to było mało,bo pamiętała te dni,kiedy dzieliła z nim życie.
Zeby więc zaznać prawdziwego szczęścia,
Trzeba zapomnieć,że kiedyś miało się więcej!

autor

CzArNuLkA862

Napisany: 2004-05-30 Dodano: 2004-09-18 12:19:19

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie