Zapomnieć

Dla Ani, dzięki której zrozumiałem, jak randka nie powinna wyglądać.

Droga Pani! Krzyczał on zdumiony,
Ową chwilą dość niezwykle poruszony.

Mówił głośno i zbyt często.
Prawił morały, bzdur o sobie frazesy,
A gdy słowo ścieliło się zbyt gęsto.
Milcząca Pani zmieniała adresy.

Marzyła o powrocie do książek,
O robotach drogowych w zimną zadymkę.
Zrozumiała, że telewizor nie taki straszny.
Przeklinała amanta za towarzyską zsyłkę.

W tłumie zdań jego rwetesu,
W sukurs przyszło nań Pani piwo.
Zdobywając kilka oddechów, on zamilkł o dziwo.
Zmniejszając to fale Pani moresu.

Lecz, feralny to dzień był dla Pani.
Gdy już zachciała zakosztować ciszy otchłani.
Kawalkada słodyczy, flirt nieskromny,
Taki to amant był nieudolny…

autor

niepoprawnygrafoman7

Dodano: 2009-09-23 14:53:48

Ten wiersz przeczytano 704 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie