zapomnienie
zapomnij mnie
w niepamięci pogrąż
spakuj
kartonową walizkę
wyblakłych wspomnień
nie ożyją już
zapomnienia kurz
zniszczył ich sens
zapomnij serce
które kochało Cię
pękło
tysiące krwawiących ran
miłość u znieczulicy bram
cierń w nieruchomym oku
obojętność w nas
przepaść niezrozumienia
uciekający czas
duszy płacz
żegnaj
załóż płaszcz
zimną wiosnę
los nam dał
autor
cashmir
Dodano: 2009-03-18 00:00:13
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Nasza pamięć to taki kuferek w który wkładamy nasze
wspomnienia i i jednak tam często zaglądamy,wiosna
może była zimna ale później bywa gorące lato...smutno
ale rozstania są bolesne
nie zapomnisz przede wszystkim Ty. Smutna prawda,
smutny los, smutno...
nie wiele wiem o miłości, ale trzeba ją zdobywać,
wiersz bardzo głęboki i myślę, że osobisty, pozdrawiam
nocką
Bolace i przykre sa rozstania na zawsze., czasem jest
lepiej podjac wczesniej decyzje, o tym , anizeli
meczyc sie w nieskonczonosc, jesli dwie osoby totalnie
nie zgadzaja sie ze soba w zyciu. Podoba mi sie
wiersz. Pozdrawiam.
Smutno tutaj u ciebie się zrobiło.Miłośc powinna być
wesoła i radosna
Wiersz romantyczny, ale smutna ta miłość.