ZAPOMNIENIE
Gdy świat zapomni
o twoim istnieniu
a ludzie z trudem
przypomną sobie twe imię
wiedz że jesteś jeszcze
na pożółkłym zdjęciu
chyba że ono
też gdzieś zaginie
Gdy świat zapomni
o twoim istnieniu
a ludzie z trudem
przypomną sobie twe imię
wiedz że jesteś jeszcze
na pożółkłym zdjęciu
chyba że ono
też gdzieś zaginie
Komentarze (40)
Wiersz znakomity, chociaż z jego treścią nie w pełni
się zgadzam... Czasami w pamięci tych, którzy żyją,
żyjemy dłużej niż na fotografii - szczególnie
nauczyciele, także akademiccy, żyją w pamięci tych,
którzy ich nigdy nie spotkali, a wiele słyszeli od
swoich przodków... To może być tematem kolejnego
wiersza...
najważniejsze to mieć nadzieję że przynajmniej to
zdjęcie nigdy nie zaginie
bardzo ładny wierszyk...wspomnienie które pozosteje
gdy Nas juz nie ma..smutne...ale zdjecia przywrcaja
wspomnienia i sprawiaja, że duszą
jesteśmy...smuniejsze, gdy zdjęć nawet nie bedzie...
hmm...trafna treść tej miniaturki,co po nas
zostanie...pamięć ,zdjęcie i co więcej ...
Krótko konkretnie ale za to treściwie.
Miniaturka,a w niej wspomnienie o fotografii,bo na
niej przetrwamy na długo.
tak należy żyć, by nie tylko zdjącia ale i pamięc
potomnych na długo została.
człowiek umiera naprawdę gdy o nim zapominają...
niestety tak jest w istocie;/ kto odwiedza grób swojej
pra pra babki czy ciotki? kto wie gdzie taki grób
leży? niestety:( wiersz bardzo dobry
wiersz o krotkiej tresci a jak wiele prawdy zmiescil
Przepiękny wiersz o zapomnieniu...Rewelacyjny.
Po prostu mi sie podoba
Nie ma czym przekonać do siebie ten wiersz. Nie ma tu
poezji, tylko podział na wersy odróżnia to od prozy, a
to troszkę za mało.
niby pomysł fajny, ale jakoś nie przekonałeś mnie...
czegoś mi tu jednak brakuje...
Nie wiem co napisać... pusta jestem...
Krotki ale gleboka tresc