Zapomnienie
Nie zrozumcie mnie źle każdy ma kogoś, kogo chce wymazać z pamięci, lecz czym bardziej się stara pamięć o tej osobie sie umacnia a z nią rany w sercu się pogłębiają:(
Dla ciebie człowieku przeżyłem te lata
Nieraz odejść chciałem ujrzeć w cieniu kata
Lecz serce me biło mocniej wspomnieniami
Kat odszedł gdyż miłość wzrastała latami
Jak promień słońca nad falami morza
Uchroni mnie miłość od użycia noża
Choć w dni pochmurne gdy nie ma nadziei
Ból serca powraca to się już nie zmieni
Czas do bólu przyzwyczaić raczy
Nie wyleczy serca ono nie wybaczy
Skreśliłem cie z serca człowieku bez twarzy
Zapomnieć o tobie tak mi się to marzy
Choć znałem cie długo i byłeś mi bliski
Poziom zaufania jest już bardzo niski
Chciałem zapomnieć o kim to pisałem
Lecz uraczony blizną na sercu zostałem
Odejdź z mego życia ty marny człowieku
Chce zapomnieć teraz a nie za pół wieku
...
...
Może coś dopiszecie eh, bo głowa mi pęka a ból serce rozdziera, gdy myślę o tobie człowieku, którego chce zapomnieć
Komentarze (4)
Mówi się, że potrzeba tylko jednej minuty, żeby kogoś
zauważyć, jednej godziny, żeby go ocenić i jednego
dnia, żeby polubić, ale całego życia, by go później
zapomnieć;/
Bardzo fajny wiersz. Czyta się lekko i przyjemnie.
Gratuluję i serdecznie pozdrawiam
:-)
Wstrząsający,głęboko orginalny wiersz dający do
myślenia,refleksji nad człowiekiem, pobudzający i w
ogóle. Jestem cała zadumana i wzruszona oraz
oczarowana pięknem tych rymów - dziękuję.
Pozdrowionka!