Zapomnienie
Zostałem cieniem własnych wspomnień,
co rudych doznań w snach swych szuka.
I pogrążyłem się w żałobie -
w czarnym kirze, jak pióra kruka.
Nieraz się wedrzeć próbowałem,
boczną furtką w czas przeznaczenia.
Napady żalu zdusić chciałem, -
cierpienie wyrwać z zapomnienia.
Snuje się za mną smak goryczy,
w zachmurzonych kolorach nieba.
I słyszę głosy - nie rycz Andrzej,
o Rudej już zapomnieć trzeba.
Darmo twe łzy każdy sen ranią,
tęsknota każdej nocy parzy.
Serce miłości nie zapomni -
o jej zielonych oczach marzy...
autor
Stumpy
Dodano: 2017-02-14 15:14:34
Ten wiersz przeczytano 705 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Piękny i niezwykle wzruszający wiersz. Serdecznie
pozdrawiam.
Przepięknie wyrażasz swoją tęsknotę.Pozdrawiam
serdecznie:)
Kto kocha ten dobrze wie czym jest tęsknota, która
karmi serce przeżytymi, szczęśliwymi chwilami.
Pozdrawiam :)
takiej miłości nigdy się nie zapomina
czas tylko złagodzi ból
lecz w sercu zawsze będzie:)
pięknie marzysz ..mimo bólu pamiętaj.. możesz to mieć
..
Stumpy
Pod czarem słów, miło przeczytać...
:)
Pozdrawiam,dziękuję!
Cudnie napisane
Prawdziwej miłości nie da się zapomnieć, będzie wciąż
żyła we wspomnieniach, choć nieraz tym rani, ale ważne
jest to, że się zdarzyła i to było piękne. Pozdrawiam
serdecznie :)
Przepraszam:-)
Ja myslę, ze o tej pięknej miłości nigdy nie zapomnisz
Pozdrawiam Stumy
Ja myslę, ze o tej pięknej miłości nigdy nie zapomnisz
Pozdrawiam Stumy
Ja myslę, ze o tej pięknej miłości nigdy nie zapomnisz
Pozdrawiam Stumy
Zapomnienie nie wchodzi w rachubę, gdy miłość
prawdziwa...
Pozdrawiam :)
tak mi się wydaje
że wiersz osobisty
ale by rzec prawdę
bardzo zarąbisty:)
Pozdrawiam:)
Nie uważam, że trzeba zapomnieć, prawdziwa miłość
będzie zawsze w nas.