zapomnienie
pomiędzy niebem
a powiekami
łzami i uśmiechem
rozzłocone skrawki
wczorajszego
zachodu słońca
rozśpiewane wiatrem
pomiędzy niebem
a powiekami
deszczu szarym kolorem
zagubionym echem
ponad chmurami
iskierkami w oczach
rozmarzeniem
autor
zuza n
Dodano: 2018-11-18 10:55:17
Ten wiersz przeczytano 696 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Są iskierki, jest nadzieja:)
Zapomnienie, a jednak nie zapominanie :)
Pozdrawiam.
Pięknie Zuzo.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie.
Rozmarzony wiersz. Piękny. :)
Ślę moc serdeczności Zuzanno.
Zapomnienie często jest najlepszym rozwiązaniem,
pozdrawiam :)
Za Anią...:)
pomiędzy niebem
a powiekami jest niezwykła przestrzeń
Ładnie.
Fajnie napisane pozdrawiam