Zapraszam cię na spacer /sonet/
Dziś zapraszam cię na spacer, ukochany.
Słońce nad zachodem, rumieni się zorza,
rozkwitł już rumianek, pachną chabry w
zbożach,
pójdźmy tam, gdzie kwitną żyta srebrne
łany.
Kępy minibratków ścielą brzegi miedzy,
a czerwony maczek, śmieje się z daleka
i na pogłaskanie szczęsny będzie czekał.
Widzisz wielkie uszy, to tam szarak
siedzi.
Za zbożem, gościńcem w las, a tam
leszczyna,
licznie obsypana malutkim orzechem,
od których ciężaru gałąź się ugina.
Polana poziomek piękny zapach niesie
Już nadchodzi wieczór bór powtarza
echem.
Zbierajmy kochanie, wszak jesteśmy w
lesie.
autor
bronislawa.piasecka
Dodano: 2018-03-05 05:34:54
Ten wiersz przeczytano 1432 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Broniu pięknie.Pozdrawiam
Naprawdę ładnie napisane! Z "przyjemnością"
przeczytany. Pozdrawiam serdecznie
...jak u Ciebie cieplutko i tyle do
zbierania...pozdrawiam.
podziwiam ludzi co piszą o przyrodzie i potrafia to
robic, szacun
Broniu, tak sugestywnie malujesz slowem, ze z
przyjemnoscia pospacerowalam pomiedzy
wersami...cudowny jest swiat jaki nam pokazujesz...
Moc serdecznosci Broniu.
Witaj Broniu:)
Coraz bardziej mi się podobają sonety ale chyba nie
dla mnie:)
Na taki spacer choćby i zaraz:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Dobrze jest mi wieczorny zapach boru znany, podoba
się wiersz na Tak z plusikiem pozdrawiam
Witaj Broniu.
Zachwycona jestem wierszem.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Serdecznie dziękuję za miłe komentarze dla Zamyślona
7, koplida, Katarzyna Marciniuk, Stella- Jagoda,
Stumpy, Niebieska Dama, Maria Sikorska, waldi 332,
jastrz.
Każdemu odpiszę oddzielnie.Pozdrawiam serdecznie.
Jak w przeddzień Dnia Kobiet odmówić kobiecie?
Pójdziemy na spacer do dziwnego lasu,
W którym pomieszały się naturze czasy
- Jesienne orzechy i wiosenne kwiecie.
Bo nie ważne: na wiosnę w jesieni, czy w lecie
Na przyjemne wycieczki każdy zawsze łasy,
Gdy w gałęziach leciutki wietrzyk sobie hasa,
Gdy pogoda jest w sercu i wokół na świecie.
Pójdziemy za horyzont zakurzoną drogą
Wsłuchani w świergot ptaków, szum drzew oraz dzwony,
Których jasny dźwięk płynie ode wsi, z kościoła.
I otoczy nas spokój spełnienie i błogość,
W symfonię najpiękniejszą ułożą się tony
Dzwonów, ptaków... Wszystkiego, co gra dookoła.
Pomyślności
zgrabnie i ładnie namalowany obrazek
piękna poezja..serdecznie pozdrawiam
Sonet piękny Broniu w świetnych strofach napisany i
bogaty w fajne opisy.Tylko zrób coś z tymi trzema
lasami. + i Miłego dnia.
Pieknie, Broniu.
Pozdrawiam:)