Zaproszenie
Promyk ciepła spadł z nieba.
Dostała specjalne zaproszenie,
Na rozmowę w Domu Boga.
Niebo ukazało jej wszystkie barwy.
Słońce oślepiło jej oczy zapłakane.
Pogubiła się w zakamarkach duszy.
Zgubiła nić, po której szła.
Konała jej wiara, powoli i w bólu.
Szukała na oślep Anioła,
Który wskaże jej, drogę prawdy.
Dotarła na miejsce i nie wierzyła.
Została przyjęta w objęcia miłości.
Poczuła się potrzebna.
Zrozumiała, że nadal musi czynić dobro.
Szykować posiłki innym ze swojego serca.
Mimo wszystko,
Mimo otrzymywanych ran,
Wtedy przewoźnik zapewni bilet.
autor
Gonia_K
Dodano: 2007-11-14 19:59:27
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Często w kryzysie serca i duszy,człowiek się podłamuje
nie dowierza ,że zawsze wygrywa dobroć i szczera
miłość. Nieraz pozostawia
przykre rany,ale one szybko się goją gdy lekarzem jest
miłość, nadzieja.Chciałby byś nigdy nie była
raniona,by Twoje życie to droga
wyściełana miłością zaufaniem i przepięknym uśmiechem
.Jesteś śliczną dziewczyną więc
jeżeli znalazłaś swojego Anioła to pewne,że
będziesz szczęśliwa .
Ja tu na wesoło, a u Ciebie tak powaznie... Ale brzmi
dobrze, to się liczy najbardziej.
Pełen nadziei ... zawsze gdy jest źle coś pozwala nam
sie podnieść .. najbardziej podoba mi sie fragment :
Szukała na oślep Anioła,
Który wskaże jej, drogę prawdy.
ciekawe przesłanie ale troszkę mało w tym energii za
bardzo przygaszony i pisany bez emocji.gdyby treść
była przekazana inaczej był by świetny.
swietne przesłanie .. pełne nadziei ..brawo za
pomysł...i wiarę)))
wyrazisty,dający dużo do myslenia.
Bo często upadamy, lecz szczęściem dane nam jest raz
jeszcze się podnieść, by naprawić błędy.
Takie zaproszenie ma każdy w swoim sercu już od
narodzenia... tylko nie wszyscy o tym pamiętamy.
On daje wiele szans.byśmy tylko je
wykorzystywali.świetny wiersz