ZAPROSZIŁAM SIĘ DO ŻYCIA
Zaprosiłam się do życia
z zachodzącym słońcem dnia.
Zaprosiłam się do życia
z ciekawością - co mi da?
Zaprosiłam się by poznać ...
tajemnice wielkich głów.
Żeby stanąć w pierwszym rzędzie ...
a me życie już się przędzie.
Zaprosiłam się by patrzeć
i nauki zebrać w sobie.
Kiedy będę już gotowa ...
nim me ciało złożą w grobie.
Zaprosiłam się bym mogła
swoje życie tobie dać.
Abyś poznał moje losy
i miłości boski blask.
Zaprosiłam się by z tobą
przeżyć chwile wniebowzięcia.
Boś ty jeden na mej drodze.
Dzisiaj jesteś w roli księcia.
Zaprosiłam się do życia !
Chcę! Spelnienia poczuć smak.
Bo gdy przyjdzie do widzenia.
Niczego nie będzie mi brak.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.