Zapukał do drzwi
Zapukał do drzwi czas pożegnania.
Powiało zapachem wiosennych dni,
muzyką, wierszami, blaskiem świecy.
Co było - odeszło w pomroczne sny.
Żegnam, wiedząc, że zostajesz w słowach,
szeptach niewypowiedzianych. Z bajką
która przyśni się każdej nocy.
Tym samym kluczem zamkniemy niebo,
pilnując chmurek z deszczową łezką.
Przyślesz mi zdjęcie z lasem i rzeką,
ja tobie wierszyk z ważką niebieską.
autor
Jutta
Dodano: 2009-12-08 00:02:37
Ten wiersz przeczytano 1811 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (34)
Uroczy wiersz, tematyka trudna bo kto lubi rozstania.
Jest w nim jednak obietnica. Serdeczności.
Przepraszam za błędy w poprzednim komentarzu.
Zapomniałam zmienić czcionkę!
Serdeczności.
Uroczy wiersz-list.
Poydrawiam.
Urocye zdjecie!
Lekki i przyjemny w czytani .. oczekuję na wierszyk z
ważką .. obiecany .. punkcik dodany .
Wspaniały wiersz z smutną treścią. Nie lubię pożegnań,
natomiast cieszą mnie powitania jako samotnika, nie
tylko z rodziny, przyjaciół ale i obcych
gości. Pozdrawiam
Romantyczny i melancholijny czas pożegnań.
drugi wiersz,który czytam i bardzo mi się podoba..
minęła wiosna, ale na zawsze pozostanie w pamieci i
snach, bo to był piękny czas.
Tak odbieram ten wiersz.Nastroił mnie melancholijnie.
Tak, piękny wiersz.
Pozdrawiam
Pomroczność jasna ogarnia. NIE
smutny jest czas pozegnania ale im mocniej tęsknimy
tym radośniejsze powitanie
znam ten czas...przykry czas pożegnań został tu
pięknie opisany. pozdrawiam serdecznie
Poruszyła mnie ta ważka i do tego tak niebieska... :)
ładny wiersz na pożegnanie, ładne przenośnie , dobrze
napisany, wzruszający...pozdrawiam
bardzo ładnie wierszem napisane uczucia.ładny wiersz:)