U zarania dnia s

Promienie Słońca pełzły po płatkach magnolii,
lśniąc w kremowych kielichach barwami poranka.
A na cynowym niebie świt zorzy pozwolił,
wypasać swe obłoki w strzępiastych barankach.

W tęczowym umajeniu Jutrzenka krążyła,
z róż szklane łzy kapały mieszając się z rosą.
Z rozwianymi włosami na falach tańczyła,
niczym Nimfa złocista śmigająca boso.

Masyw Ślęży się budził w różowej poświacie,
którą klangor przeszywał lecących żurawi.
Nad zalewem zaś brzegi w blednącym granacie,

bryza pianą otacza gdy się w wodzie pławi.
Popatrz ile białych mew nad wyspą kołuje,
i na mgłę spójrz co z wiatrem po trzcinach się snuje.

autor

Stumpy

Napisany: 2018-01-10 Dodano: 2018-01-10 18:52:14

Ten wiersz przeczytano 1068 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sonet Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie