,,Zarysy kontur krzyża wbitego...

Gdy dotykam twojej twarzy śmierć
nagle znika
a anioły drżą
gdy całujesz moje usta
oddajesz mi siebie
oboje płaczemy z miłości
oboje zagubieni na tym świecie.

Lękam się coraz bardziej wierząc tobie
i próbuje ugłaskać twoje włosy
śmierć nie potrafi odnaleźć mnie w tej ciemności
świat pogrążony jest nad trał my losem zasypia w nie spokoju powoli
na dworze cisza i specyficzny nieład.

Tak czyściej myśli przepływają drogę do ust
i łatwiej jest wstać
zarysy kontur krzyża wbitego w ziemie nieczystą.

Czarna sukienka zatarty brzeg drzwi
czarne paznokcie łzawi w środku
czarne myśli były tu, i są tam
czarne gorzkie pragnienia tylko są i żyją w głowach samobójców

samotniej już nie można.

autor

Sober

Dodano: 2008-01-23 07:20:02

Ten wiersz przeczytano 724 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie