Zasad kilka tworzenia poezji
By pisać poezję trza się zastanowić:
Jak wyszukane słowa chcesz łowić.
Rozpylać na ostro, jak karabin maszynowy.
Czytelnika wytarzać w brei, zostawić bez
głowy.
Czy sypać kwieciste niczym puch wrzosowy.
Obrazy przepiękne, tworząc nimi świat nowy.
Ważne też są rymy a użycie modne.
Ustawić właściwie, nadać odpowiednią formę.
Dwa rodzaje rymów głównie się spotyka:
Rym parzysty – to jest klasyka!
Wers pod wersem pięknie się rymuje.
Ucho słucha, dusza się raduje.
Krzyżowy trochę trudniejszy jest w tym,
że tworzysz go na przemian w co drugich
wersach.
Powstaje wtedy równie zgrabny rym.
Używali go często Klasycy w swych
wierszach.
Odnaleźć swój styl musisz bardzo szybko.
Czy pisać chcesz rozlegle, obrazując
wszystko.
Jak aparat, czy płótno malarza, ukazuje
kwiat.
Gdy rosa na płatkach w słońcu błyszczy na
wiwat!
Czy też krótko,
szczędząc słowa.
Niczym dłutko,
kłuje twa głowa.
Czytelnik się męczy,
szukając w tym sensu.
Delikatnego
i niemal niemego,
w międzysłowiu
ukrytego.
Pisać też
możesz,
nie szukając w głowie
pustej rymu
wersy dłuższe wtrącając czasem
czy krótkie.
Gubiąc rytm
lub
zatracając go umyślnie.
Wtedy
wykręcić się
możesz
niebanalną nazwą:
Wiersza Białego
Gdy już opanujesz te ważne podstawy.
By dodać temu właściwej oprawy.
Pseudonim wymyśl pełen patosu,
by zapomnianych poetów nie podzielić losu.
I tak oto będziesz, jak ja – wierszokletą.
Lecz nie pomyl tego pojęcia z Poetą
Zgodliwy
Wrocław 2010 r
Komentarze (6)
Tak to prawda, można pisać różnie. Jak kto woli.Moje
wiersze sa wszystkie rymowane. Pozdrawiam serdecznie.
Dziękuję za miły wykład.
Bardzo zabawny, przyspieszony kurs pisania poezji z
dyplomem wierszoklety :)
Jak to kiedyś śpiewał Stuhr; "śpiewać
/ja dodam pisać/ każdy może, jeden
lepiej, drugi gorzej."
Powiem jednak, że Twój wykład jak
pisać wiersze jest nieco zbyt
płytki, aby w oparciu o dane zostać
poetą. Co innego "wierszokleta,"
ale wtedy jak to mawiał król Staś;
"szkoda czasu i atłasu byś się
wdzierał do Parnasu."
Pozdrawiam.
pisać przede wszystkim trzeba z serca
Donna: i to odróżnia wierszokletę d poety ;)
Pozdrawiam cielutko.
Witaj. Wiersz z całą Pewnością ciekawy, można się dużo
dowiedzieć o pisaniu i o sobie również. Ja należę do
tych co nie szukają w głowie pustej, rymu, którego
tam nie ma...
Moc serdeczności.