Zasłoniłam twarz

Zasłoniłam twarz, kilkoma z pięknych kłamstw,
Nie chce by ktoś odkrył je i przekonał dzisiaj się,
Kim naprawdę jestem ja, ile zła w sobie mam,
Tyle zła zna już świat, że wystarczy już go Nam.

Przepraszam za to, że mogłam kiedyś pragnąć chcieć,
Być kimś kto by mógł zmienić świata małą część.
Wiatr w twarz wieje mi więc odwrócę teraz się,
Chce zapomnieć co to wstyd i z pokorą życie przejść.
Wybacz mi...

Promień Słońca już ostatni właśnie zgasł,
Ziemia kręci się, miejsca nie ma dla Nas tam,
Gdzie znaliśmy ból, cierpienia gorzki smak,
Więc zostańmy tu, by nadziei radość dać.

Przepraszam za to, że mogłam kiedyś pragnąć chcieć,
Być kimś kto by mógł zmienić świata małą część.
Wiatr w twarz wieje mi więc odwrócę teraz się,
Chce zapomnieć co to wstyd i z pokorą życie przejść.
Wybacz mi...

Przestałam wierzyć obcym, swe sumienie tylko znam,
Potrafię spojrzeć w oczy chociaż widzę smutku żal,
Który nie zagłuszył szczęścia, którym jestem ja,
Siłę po to mam by móc bronić piękno wad.

Przepraszam za to, że mogłam kiedyś pragnąć chcieć,
Być kimś kto by mógł zmienić świata małą część.
Wiatr w twarz wieje mi więc odwrócę teraz się,
Chce zapomnieć co to wstyd i z pokorą życie przejść.
Wybacz mi...

Choć opadam z sił, wstaje, walczyć dalej chce,
By przegonić łzy i rozpocząć nowy dzień,
Smutku blask już zgasł, szczęścia pozostawił ślad,
A więc idę by dostać kilka dobrych rad.

Przepraszam za to, że mogłam kiedyś pragnąć chcieć,
Być kimś kto by mógł zmienić świata małą część.
Wiatr w twarz wieje mi więc odwrócę teraz się,
Chce zapomnieć co to wstyd i z pokorą życie przejść.
Wybacz mi...

autor

poetkaAnia

Dodano: 2007-03-02 15:18:08

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie