zasłuchane w przeciągach chwil

za prawdę powiadam sercu daj odpowiedź
nie winną, na piśmie uznaną za swoją
jedną, prawdziwą opisaną spowiedź
ocieplone serca zimne serca koją

nad nimi pędy chwil wyrosły
oddech ich słychać marcowy
dudni z poza napięć ten okrzyk radosny
dym zapadł w śpiączkę w segmentach alkowy

przyprowadził nam je pasterz cudzoziemiec
strażnik stada - niegdyś szczęśliwego
uplótł z nagich dłoni modlitewny wieniec
plejady życzeń kładą się wzdłuż niego

zapadła cisza
nikt tu już nie płacze
tylko szept chłodów wieczornych wymawia
kilka grzechów głównych
w kościele na tacę
credo obrócone tyłem do ołtarza

autor

Bielan

Napisany: 2008-02-02 Dodano: 2008-02-18 13:44:11

Ten wiersz przeczytano 750 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie