Zasłuchany w przyrodzie która...

Spacer o świcie, mgła nad rozległą tonią
Trawa rosę strząsa z siebie jak dreszcze
Samotny spacer, piesek u nogi moją bronią
Zasłuchany w przyrodzie która trwa wiecznie

Chcę podarować tobie to ranne piękno w sekrecie
Pragnę objąć w dłoniach chmury z nieba
Za chwil parę słońce i myśl w zenicie
Krzyczę szczęśliwy, dla ciebie chce mi się śpiewać

Tak bardzo tęsknie za pisaną rozmową
Buduje w barwach mój mały świat wokoło
Frezjami barwą i zapachem pachną słowa
Śpiewam je tobie, serce wciąż głośno woła

Serce każdego dnia ciebie woła i woła
Wołanie trwa nieskończenie lat wiele
Wysypuje ścieżkę barwnym kwieciem
Tylko echo, w moich słowach się chowa

W przyjaźni tkwię samotnie jak kołek w płocie
Miałaś zostać i nie odejść ode mnie wcale
Zamilkłaś, jak kamień wrzucany , kręgi na wodzie
Samotny spacer, tęsknoty, tak już pewnie zostanie

Słowami poezji dotykam ciebie w marzeniach

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetaeslaska.com

autor

slonzok

Napisany: 2016-07-15 Dodano: 2016-07-15 05:29:40

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie