Zaspokojenie
Przepełnił mnie powiew wiatru,
który zapachniał niezwykłością,
tak świadomie rozpamiętuje jego
delikatność,
dzień, wieczór,
noc, ranek,
wszystko było przeplecione zachwytem
nieustannym,
mogłem dotknąć nagich pragnień,
myśli przesyconych namiętności pasją,
drżącej dłoni,
która wiodła mnie,
wskazując rozkoszne cele do zdobycia,
nie przestawałem wielbić cię pieszczotą,
tak ogarniętą opętaniem,
moje ręce,
były spełnieniem wszystkich zachcianek,
usta miały jedno zadanie,
trwać nieustannie w gotowości,
oszalałem, na westchnienie,
jęk, szept,
krzyk, zadrżenie,
zapragnąłem oddać się
wszystkiemu co nierealne,
by oczy nasze mgłą rozkoszy zachodziły,
czując ten wiatr namiętności rozpętany,
teraz nie wiem gdzie jesteś,
przekaz z moim pożądaniem,
pragnieniem,
wysyłam w nieznane,
wierząc,
w nasze zaspokojenia powroty.
Komentarze (5)
Najpiękniejsze wiersze o miłości piszą romantycy, ich
wyobraźnia sięga gwiazd :) + pozdrawiam :)
Dziękuje Wam za ciepłe słowa o wierszu, pozdrawiam
bardzo.
Sympatycznie z miłością, pozdrawiam :)
Witaj. Odczytuje jako marzenie senne, piekne i gorace
marzenie senne... czy stanie się jawą? życzę tego
peelowi a Autorowi przesyłam moc serdeczności. Ładnie
napisany wiersz.
Miłość strasznie zakręciła bohaterem wiersza. Jawa to
czy sen? Zadaję pytanie... Chyba brak odpowiedzi na
nie... Po jakimś czasie uspokoić się wszystko może.
Będzie dużo lepiej. Ważne, że nie gorzej... Czego
życzę bohaterowi wiersza...
Pozdrawiam. Miłego dnia...