Zastanowienia z miłością
JAN PAWEŁ II
Zapłakały ziemskie myśli...
...dym z konklawe zaznaczony
Zapytały... życie czyste,
a korona zakrwawiona?
Myśli Złote zapytały...
Czy niemiły syn z Miłością?
Czy miły za Słowo z Ciałem,
czy z cierpieniem jest Jednością?
Taką zamożnością świecił
... zapytały myśli smutne.
Zasnuł Myślą ziemskie dzieci
zasmucone innym jutrem.
Zastanówmy się z Miłością...
Kto z Miłości siłą żył,
czy zostawił zwykłą nutę?
Czy zapłonął znakiem BYŁ?
Czy za sto lat, czy za tysiąc,
nie dosłyszy słów radości
że z Nim
żyją
z Jego Myślą
INNI SPEŁNIENI W MIŁOŚCI
Zastanówmy się z Miłością...
Gdy koroną swą zakrwawił
TEN co Synem Bożym zwany,
Zło zapomniał, życie zbawił.
Czy za krzyż, za mękę ciała
Myśl z Miłością nie została?
Zastanówmy się...
Z MIŁOŚCI
Nie zapłacze DUSZA CZYSTA
Dany krzyż zamknie w NICOŚCI
DOKONANA
zbyt ŚWIETLISTA
aby zniknąć z myśli żywych
NIECH SIĘ STANIE.
BÓG zaznaczył POWOŁANIE
Z NIM
Szczęśliwy
ŻYCIA KRANIEC
...i POCZĄTEK...
ŻYCIE Z BOGIEM
Za
POZNANIE
ZŁOTEJ DROGI
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.