zastój
już tyle lat
wyrywam z korzeniami wiersze
w wylęgarni euforii i przygnębień
chociaż zbliżam się szybkim pulsem
do wewnątrz to nie potrafię
się w nich dookreślić i jasno
zinterpretować
autor
Mirabella
Dodano: 2016-04-29 12:19:18
Ten wiersz przeczytano 712 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
+ :)
Dziekuje Krzemaniu za cenne rady , usciski
Ciekawa zaduma nad twórczością.
Gdyby wiersz był mój napisałabym
"już tyle lat" zamiast "lat już tyle"
"w wylęgarni" zamiast "wylęgarnie"
i "chociaż" zamiast "niby", ale na szczęście dla
wiersza nie jest mój. Miłego dnia:)
...i to jest piękne, ta nasza niedookreśloność,
tajemnica, którą nosimy w sobie, nic nie jest pewne, i
nic nie jest stałe - piękna refleksja - cudowne
metafory - pozdrawiam :)
Tak ciężko rozgryźć samego siebie a co dopiero
wiersze...Pozdrawiam ciepło
wszystko zależy od aspektu utworu...
udanej soboty:)
Ty tylko pisz, interpretować będziemy my
Może dzieje się tak dlatego, ze wciąż ulegamy
przemianom wewnętrznym. Serdeczności Mirabellko.
Wiersze można różnie zinterpretować.