Zastygłem
zastygłem w kamieniu
w głowie pełno myśli
marzenia pragnienia
w tobie srebrna gwiazda
w tobie zorza polarna
w tobie tęcza z widmem kolorów
jesteś
ale cię nie ma
tak to czuję
tak jak umiem
jestem pyłem
autor
Andrzej13
Dodano: 2019-11-17 22:27:39
Ten wiersz przeczytano 343 razy
Oddanych głosów: 27
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Pyłek na wietrze-
wierszem go zetrzesz.
Pozdrawiam Andrzeju, melancholię zamieniłbym na
filozofię.
Marzeń ciąg
Zastygłeś z wrażenia ale marzenia i pragnienia nie
pozwolą tak długo trwać w bezruchu ;)
Pozdrawiam serdecznie Andrzeju :)
skarga ... zastygasz i zauważasz nieobecność -
widzisz co w niej jest, każdą myślą jesteś peelu przy
niej -
Podoba się.
Pozdrawiam:)
Ładny wiersz. Pozdrawiam.
Witam,
bardzo "kawalerski" ten tekst - prawie pean na Jej
cześć.
Dzięki za pamięć.
Pozdrawiam z uśmiechem i /+/.
Jesteśmy pyłkiem wobec ogromu wszechświata.
Czasem trzeba zastygnąć w myślach, ale niedługo potem
trzeba się roztopić.
Dobry, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam Andrzeju. :)
Wiersz skłania do zadumy.
Pozdrawiam
Moc emocji w tych strofach, pomimo rzekomego bezruchu.
Podoba mi się takie ujęcie uczuć.
pozdrawiam
Ziarnko pustynnego piasku w pewnym stopniu jest samą
pustynią, podobnie w wierszu pył jest częścią
całości...
Z podobaniem
:)
Pozdrawiam Autora
Dziękuję
hmmm, pozostawiłeś mnie z nieodkrytą tajemnica.
Pozdrawiam :):) Andrzeju, czekam, że kiedyś będzie
ten pierwszy raz i zajrzysz :):)
Zastygłeś, co w duszy gra nam ukazałeś,
reasumując fajny wiersz napisałeś...
Serdecznie pozdrawiam Andrzeju życząc
miłego wieczoru i udanego, radosnego tygodnia :)
słowa pełne uczucia...pozdrawiam serdecznie.
jesteś... a jakby cię nie było
miłego:)