Zaświaty
Masz wątpliwości co do śmierci
Ze to już jest koniec
A czy koryto rzeki ma swoje ujście...
Tak samo a dusza ma początek alfa i
omega
W przyrodzie nic nie ginie
czy ziemia nie oddycha swoim czasem...
Wiara uszlachetnia drzewo
Tu jest owoc poznania dobra i zła
Liście spadają z drzew
Tak samo człowiek odchodzi z zaświaty
Korzeń zostaje zapisany w erze
wieniec serca przeznaczeniem
autor
kryst...
Dodano: 2019-12-10 15:22:59
Ten wiersz przeczytano 453 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Takie przeznaczenie.
Pozdrawiam
Ciekawy wiersz o przemijaniu, też uważam, że w
przyrodzie nie nie ginie.
Miłego wieczoru Kryst życzę.
Bardzo dobra refleksja. Myślę, że wszystko ma gdzieś
ciąg dalszy. Pozdrawiam z podobaniem :)
Wiersz zatrzymuje refleksją. Pozdrawiam :)
Skoro już tak wychodzimy z swoimi przekonaniami. Nie
wierzę, że to koniec. Może jesteś tu pierwszy raz może
się jeszcze nie obudziłeś/aś . Może po prostu chcesz
mieć jedno życie.Nie wierzę że to koniec. dla dziecka
które się rodzi i przychodzi na świat narodzenie się
to też śmierć- zakończenie jakiegoś jednego etapu. Też
przecież już w brzuchu ma przesłanki że jest coś poza
nim. Dostaje znaki. Wiersz nasuwający bardzo miłe
refleksje. "wieniec serca" wyplatamy go całe życie
jednak nie zawsze. Przypominam że każdy może zmienić
swoją pożyteczność oddając narządy z przeznaczeniem
zarówno dla nauki jak i dla tych co potrzebują ich do
życia.
Osobiście uważam, że po śmierci czeka nas coś
wspaniałego, śmierć to nie koniec a początek nowego
życia, dobra refleksja, pozdrawiam serdecznie.