Zasypiając

Mowa o istocie przemijania ceremoniał pożegnania

Wiatrem co świat przemierza
życie opisane zwyciężonego szermierza
krwią ciężką i gęstą ziemia karmiona
dusza jej czysta nienawiścią splamiona

hord żelaznych anielskie zastępy
i ból co wyzwala i ciemięży
śmierć co pozbawia i obdarowuje
czymże jest życie gdy smutek snuje

z sumieniami tysięcy zasypiam
złości ludzkiej umykam
znikam zanim przybędą

śmierci anioł na ziemie wezwany
siada na kamieniu poklaskując cierpieniu
spogląda na boju arenę
szabel setki, hełmów tysiące, rany palące

ciała jeszcze gorące na słońcu schnące
wynik bitwy podsumowują
śmierć zwyciężyła
dusze życia pozbawione się buntują

z spojrzeniami milionów zasypiam
wzrokowi ich umykam
znikam zanim przybędą.

autor

Inkwizytor

Dodano: 2007-01-08 17:34:29

Ten wiersz przeczytano 388 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie