Zasypiam

Nie pierwszy raz zasypiam sam daleko tak,
wciąż myśląc jak jest mi Ciebie tutaj brak
jak wtuliłbym się w słodkie ciało Twe,
jak moglibyśmy teraz sobą delektować się...

Lecz zimna pościel wciąż wypomina mi,
rozdzierając duszy mojej wrak, iż wyjechałaś
stąd tak dawno, że sam już nie wiem
czy wciąż jest mi Ciebie tak strasznie brak...

Rozpaliłaś serce moje tak jak iskra wszelki las,
pożar ten nieugaszony płonie we mnie cały czas.
Nic nie dają tony wody wypijane raz po raz,
wciąż wypalam się od wewnątrz jak pustynny martwy krzak

Tylko bliskość Twej osoby niezdobytą wyspą jest,
otoczoną morzem wspomnień, bez pożogi, tęsknot, łez
aktualnie chcę zatrzymać wizerunek, ramkę, styl
to czy będzie mi to dane jest już kwestią Naszych snów...

"I oszukuję siebie co dnia Że to co jest będzie żyć wiecznie (...) I okłamuję siebie co dnia, Że kochać to żyć niebezpiecznie!"

autor

blaki

Napisany: 2006-07-06 Dodano: 2006-07-06 02:45:51

Ten wiersz przeczytano 693 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie