Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

zatracony sens zycia

strumienie lez po twarzy splywaja...
sto tysiecy przyczyn maja...
jenak jedna rani serce ktore podniesc sie nie moze
czuje jak ktos w serce wbija mi goryczy noze
gdzie podzial sie usmiech i radosne spojrzenie
przyjaciele patrza i maja nadzieje
ze zaraz pojawi sie promyk szczescia na twarzy
a ja nic, moja mina ich parzy
bo oni nie wiedza ze ja upadlam i nie wiem jak sie podniesc
odrzucam wasza pomoc bo swojej sily chce dowiesc...
glupie, ale takie prawdziwe
ze milosc jest bezsensowna ze uczucie cholernie zdradliwe
gdybym tylko mogla odejsc i juz nie wrocic
ale przeciez nie odbiore sobie zycia. nie mam sie co ludzic
milosc do niego odbiera mi radosc zycia
a tyle pieknych chwil mam do zdobycia
co z tego
bez nigo?
moje zycie traci sens.....???

autor

lobuziara_18

Dodano: 2007-05-06 22:36:54
Ten wiersz przeczytano 487 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »