Zatruty umysł

Pogodzić się z utratą,
to jest wielka udręka.
Nieustanna bezsilność,
nieustanna wciąż męka.

Prowadzi do stanu,
gdzie umysł się zmienia -
Staje się wtedy nie do zniesienia!
Nie myśli o niczym,
nie myśli już wcale.

Gubi się w tłumie,
nie potrafi zrozumieć
Niczego innego,
co by mogło zmienić
Jego szacunek do swojej osoby.

Zabrakło mu ostatniej doby,
nie wytrzymał już wcale.
Znał przecież w końcu
Sam siebie doskonale.

Zastanawiając się długo,
co dalej będzie
Chwycił za nóż
I uderzył nim w siebie.

Uderzył z tą siłą,
niewyobrażalną,
Krew się polała,
nie było już warto
Ratować osoby
Zgubionej, zatrutej,
bez świadomości.

Nie było już nic,
została ciemność.
Wybrał swą drogę,
wybrał piekło.

W zatrutym umyśle
Nic się nie rodzi.
Coś się zaczyna,
za chwilę kończy.

autor

K..

Napisany: 2014-03-24 Dodano: 2014-07-09 16:02:39

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie