Zatrze ślad
Inspiracją wiersza jest wiersz Kropelki 47...
palcem na
to tak
jak pisanie o miłości
na złotym piasku
powieje wiatr
zatrze ten ślad
często
nie z własnej woli
mieć
dziewiętnaście lat
to nie grzech
poszedł do wojska
padł jeden strzał
czy tego chciał
tajemnicę
zabrał do grobu
na ziemię
spadły łzy
gęste jak deszcz
głową
uderzałam o ścianę
przeszedł ból
kochać
mnie mógł
moje marzenia
zostały potargane
Autor Waldi 1
Komentarze (16)
gorzka prawda, dobry wiersz...
Jak Ci tu powiedzieć? Jak się ma dziewiętnaście lat
wiele rzeczy wydaje się nie do naprawienia i wiele
głupot popełnia się wtedy.
Cieszę się, że jest inspiracja!
A w twoim wykonaniu tekst, działa w treści.
Smutno bardzo - ale to życie, tak?
Wiersz dobry!
P.s - jakbyś mógł ( bo podejrzewam, że masz kontakt z
Bartkiem) to go pozdrów ode mnie!
Pozdrowienia i miłej nocy!
Bardzo smutne...
Pięknie napisane.
Pozdrawiam serdecznie :)
Takie życie.Smutek i radość,śmiech i łzy.Pozdrawiam.
bardzo smutne i tragiczne
ktoś potrzebuje pocieszenia...
przytulam
Smutne:( jakże częste.
Śmierć jest wpisana w nasze życie i żadna myśl gorąca
jej nie zatrzyma, zostaje mała tu na Ziemi chwila i
ten szczęśliwy kto złapie ich najwięcej… Pozdrawiam.
Śmierć zawsze jest tragedią, a śmierć młodego
człowieka, w szczególności.
Serdeczne pozdrowienia.
Czas wszystko zaciera, bo to taka jego maniera...
Pozdrawiam Cię Waldi :)
Tabliczki na cmentarzu.
Żył 99 lat, 102, zdążył przeżyć.
I Oni- młodzi gniewni. Bohaterowie,
Niczego nie przeżyli, lub tak niewiele. Aleja Chwały-
tam jest tylko miłość.
Życie nas zaskakuje, los czyni swoje. Miłego i udanego
weekendu:)
Smutno bardzo i wymownie, ale prawda tak się też
dzieje, pozdrawiam weekendowo.
Smutna historia, ale na wiele nie mamy wpływu.
Pozdrawiam Waldku
czasem los jest okrutny.