Zaufałem
Wszystko czym żyłem
swą wartość straciło
skarby przeszłości
umknęły gdzieś w dal
Me dawne marzenia
kurs nowy obrały
gdy rozkosz szaleńczą
poznały twych fal
Wiosła mi skradłaś
bym zdał się na wiatr
jam tobie zaufał
i ruszył w świat
Dziś płynę do ciebie
śledząc ruch gwiazd
a wiatr w żagle wieje
jak za dawnych lat...
autor
aegrimonia
Dodano: 2005-12-02 12:09:48
Ten wiersz przeczytano 498 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.