Zauroczenie
Zaczaruj zwilgłe, zamglone zachody
zbierane zimą z zawianej zagrody.
Znów zza zazdrostki zaklęcie zawołaj
zaparzę zioła.
Zaszepcz zarannie. Zbudzimy złotokap
zielonooka zabłyśnie zatoka.
Zatul! Zamarzłe zasieki zagrabia
zamieć zajadła.
Zapłonę z zorzą, zmysłowo zapachnę.
Zapłaczę zanim zachwycona zasnę.
Zwiędłym zaroślom zgniłe złoto zdejmę
założę zieleń.
autor
Stella-Jagoda
Dodano: 2020-12-06 00:20:02
Ten wiersz przeczytano 2248 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Super.Pozdrawiam.
Ładnie wyszło pozdrawiam z plusem:))
Witaj,
z zielenią weselej się żyje...
Uśmiech i pozdrowienia /+/.
Zaurooooczyłaś.
Pozdrawiam
Znakomicie!
Pozdrawiam serdecznie :)
Cudnie i z sensem, z przyjemnością przeczytałam
:)pozdrawiam.
Wspaniały tautogram Ewuniu :) Pozdrawiam cieplutko :)
Wspaniały tautogram Ewuniu :) Pozdrawiam cieplutko :)
Wspaniały...próbowałam ale mi się nie udało.Pozdrawiam
serdeczni.
Wypracowany tautogram z przyjemnością przeczytałem
Pozdrawiam Pozdrawiam
Zauroczenie to przyjemny stan. Czasami chciałoby się
pozostać w nim na zawsze.
Pozdrawiam.
Marek
Zaiste, zauroczyłaś, zatem zachwyt zostawiam :-)
Pozdrawiam serdecznie :-)
jest pięknie na dworze
Witaj Ewuś:)
I już wiedziałem,że się zauroczę:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Zgodnie z zapowiedzią w tytule, zauroczył mnie ten
tautogram ujęty w safickie strofy:) Miłej niedzieli
Ewo:)