Zawieszeni

Są wśród nas ludzie jakby zawieszeni
nie unoszą się w obłokach
nie stąpają po ziemi.

Nie ma w ich życiu niczego trwałego
nie ma miłości, uczucia żadnego
idą przez życie niczym po schodkach
beznamiętnie wypatrując co ich jeszcze spotka.

Dalecy
od zaangażowania
zawieszeni
w swej czasoprzestrzeni
nie czują tętna życia Ziemi.

A życie w swym rytmie oblicza odsłania
istnienie ducha im uświadamia
bije w dzwony, daje poznać uczucie
tęsknoty – przejmujące serce kłucie
serce… znieczulą.

autor

Beata Guzy

Dodano: 2006-11-04 07:46:04

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie