Zawieszeni w czasie
jesteśmy w próżni gdzieś w oddaleniu
na styku marzeń z rzeczywistością
błądzimy dniami kochamy nocą
między przeszłością a gdzieś w
przyszłości
jak długo jeszcze starczy Ci siły
by w wirze pracy mnie zakodować
czy możesz jeszcze chociaż przez chwilę
przytulić w myślach i pocałować
dzień ciągle dzieli a noc nas łączy
zauważ dusza cię potrzebuje
lecz coraz częściej nie tylko duszy
ale i ciała bardzo brakuje
co nie realne stać się nie może
w naszej odskoczni od zwykłych zdarzeń
tylko cię proszę na naszej poczcie
nie zatrzyj śladów wiosennych marzeń
Komentarze (10)
zawieszeni w czasie na granicy uczucia marzeń i
rzeczywistości
Piękny wiersz, pięknie napisany, super :)
Piękny wiersz.pięknie napisany.Takie wiersz chce się
czytać.
Śliczny,romantyczny,troszkę melancholijny,takimi
wierszami lubię się delektować, uwielbiam Ciebie
czytać Dociekliwa,pozdrawiam serdecznie
Piękne zakończenie. Ciekawie napisany i dobry wiersz,
pozdrawiam:)
Być tam gdzie życie jest, anie tam gdzie ono było lub
będzie! Pozdrawiam!
jakoś tak smutno mi się zrobiło, taka niema prośba w
tym wierszu o powrót miłości
Serce peka przy rozstawaniu sie z marzeniami-
tak malo jset w czlowieku rzeczywistosci.
Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Taka jest rzeczywistość,że dzień dzieli a noc
łączy,ale jak ślicznie napisałaś ważne jest,żeby nie
zatrzeć śladów wiosennych marzeń.Wiersz bardzo
ładny,bardzo ładnie napisany.Pozdrawiam miło:)
Witaj..wzrusza ciepłem
delikatnością,ładny,pozdrawiam+++