zawieszony na linie smutku

Któż, to wisi na tym sznurze ?
Ach, to ty podły szczurze !
Daj mi pokrwawionych włosów kłaczek
Twoja krew ma słodki smaczek

Pękły mi u rąk paznokcie
Połamałem sobie łokcie
Sznur oplata me wnętrzności
Przebił ciało aż do kości

W oczach pociemniało
Tlenu w krwi za mało
I już serce w klatce puchnie
I już oddech cichnie, głuchnie

Lecz nagle odczuwam ulgę
Ktoś odcina sznur nie czekając
Na mą zgubę

Ląduję w jego ramionach
I wiem, że za moment znów będę
Wił się w wisielczych skłonach

autor

luka22

Napisany: 2007-10-12 Dodano: 2008-09-18 20:37:08

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie