ZAWSZE POD WIATR

po przeczytaniu "Nieboskiej komedii"

to rebelii wicher dmnie
powybijał szyby w oknach
poprzewracał meble w domach
poprzewracał ludziom w głowach
ty wychodzisz z bramy domu i:
mimo wszystko brniesz pod wiatr

w wirze sprzecznych celów
mówcy strzępią języki swe
ty jak somnabulik za księżycem
za prawdą uganiasz się
a sztandary twe sprzed wielu wielu lat
łopocą łopocą wciąż pod wiatr

to w imię wolności i równości
chcą zmieniać świat
ty nie chcesz na to zgodzić się
i głośno krzyczysz nie
i jak szandary twe
sprzed wielu wielu lat
wystawiasz twarz pod wiatr

autor

Mariusz Lichocki

Napisany: 1994-03-10 Dodano: 2005-05-01 20:18:06

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie