Zazdrość
Na ostrzu noża
Tańczy, jak gdyby mogła
latać,
Czerwone pantofle.
Dźwięk jej cichych kroków
Na tafli metalu
Odbija się echem
Od głuchej ciszy.
Jej serce pełne jest
Szczęścia, którego Ty nie znasz.
Jest spełnieniem marzeń
Mężczyzny, którego kochasz.
Wtem lica spowił
Strach i jakaś pustka,
Szmaragdy błyszczą,
Białe rumieńce.
Dlaczego płacze?
Zastanów się chwilę -
Czy przez myśl ci nie przeszło,
Żeby ją zabić?
autor
Marzena_Groszek
Dodano: 2004-09-30 19:26:28
Ten wiersz przeczytano 497 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.