Zazdrość
Niby wiersze, to są tylko wiersze przemycają nasze marzenia najśmielsze...
Zazdroszczę twemu cieniowi
gdy jest na odległość kroku
ja nie mam takiego szczęścia
zostałam sama w półmroku
zazdroszczę twojemu lustru
codziennie ma nowe ujęcie
mnie musi tylko wystarczyć
stare wyblakle zdjęcie
zazdrość to jednak wada
więc wykorzenię czym prędzej
przyjadę w najbliższym czasie
może zobaczę coś więcej
autor
fryzjerka
Dodano: 2008-01-02 01:14:59
Ten wiersz przeczytano 738 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Zazdrość to wada paskudna, sama to
przyznajesz.Popełniamy ją naprawdę często- to taka
przywara wytykana Polakom.Warto ten temat poruszać
zazdrość to najgorsza nasza przyjaciółka.
Ta konkretna zazdrość nie jest wcale taka zła :) ale
ostatnie dwa wersy są na pewno najlepszą receptą na
to, by zamknąć buzię owej zazdrości :)
Czasem sie komuś czegoś zazdrości a okazuje się, że
wygląda to całkiem inaczej w rzeczywistości. Tylko że
ty w swoim wierszu zazdrościsz osobie tego ze ma sama
siebie a ty jej nie masz. Hmm na własność się nikogo
nigdy nie może mieć. Nawet męża hi hi , wiem coś o
tym.
Wiersze często przemawiają w naszym imieniu Zazdrości
jednak jest tyle ile ludzi na świecie - a każda jest
inna.Nie ujawniaj swojej,bierz co swoje - nie oglądaj
się za siebie.Zazdrość była jest i będzie - takie jest
życie...
I to jest wyjście aby pozbyć sie zazdrości. dobry
wiersz.
Popieram przemyślenia poetki - zazdroość to jednak
wada. A wiersze? Nie zawsze mają cokolwiek wspólnego
z rzeczywistością i marzeniami. I chyba nigdy nie
należy ich czytać przez pryzmat własnych pragnień.