Zazdrość
Nie bądź okrutną czyniąc miłość wzgardą,
po cóż nienawiść tam gdzie płoną oczy.
Występkiem niecnym i postawą hardą,
gasząc ten płomień ciemności roztoczysz.
Skąd czerpiesz zawiść oraz niecne siły?
Czy zazdrość przez to bo piękno nie
twoje,
roztacza widok oczom ci niemiły,
kiedy innego cieszy swym podbojem?
autor
Sotek
Dodano: 2018-04-05 09:29:47
Ten wiersz przeczytano 3762 razy
Oddanych głosów: 125
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (123)
Witaj Sotek. Ładny wiersz. Często tak bywa że zazdrość
niszczy wszystko co piękne. Pozdrawiam:)
Smutność...mam nadzieję,że tylko w wierszu :-)
Pozdrawiam cieplutko :-)
Zupełnie inny styl- niebanalnie:)
Podoba mi się:)
Witaj Marku:)
No nie jest to taka łatwa sprawa
chociaż ta miłość zawsze jest ciekawa:)
Pozdrawiam:)
W pieknej miłości nie powinno być zazdrości serdecznie
pozdrawiam
Pięknie i smutnie, może napiszesz kiedyś radośnie o
życiu we dwoje?
staż,, gdzie ty żyjesz co ty czytasz prócz gramatyki
myśl to więcej zrozumiesz w życiu, sprawa jest głęboka
a bestia złośliwa
przypomniałeś Wiolettę Wilas i jej
piosenkę...pozdrawiam...
Pięknie Marku.
pozdrawiam, głos oddany :)
Różnie z tą zazdrością... Zatrzymał mnie twój
wiersz...
Zazdrość można spotkać w różnej postaci. Ta z wiersza
nie wróży najlepiej...
Pozdrawiam Marku :)
Ciekawy wiersz...
Pozdrawiam wiosennie:)
Czyniąc miłość wzgardą? Bzdura!
Mądra refleksja, zawiścią nie warto się karmić, to
pewne Marku.
Miłego dnia życzę:)