zazdrość
jak zasuszony kwiat
nie obronię się
przed słońcem
w dłoniach
zamknęłam twój sen
zachłannie
biłam się o ostatnią kroplę
życiodajnej rosy
gdy zakłuło
dotarło do mnie
że jestem
jak róża
autor
sisy89
Dodano: 2021-01-23 15:46:03
Ten wiersz przeczytano 2219 razy
Oddanych głosów: 71
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (71)
aTOMash - dziękuję za usmiech:)
:)
Pan Bodek - niestety tak.
Dziękuję bardzo :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Czasami refleksja przychodzi za późno. Niestety.
Wiersz bardzo do mnie przemawia.
Serdecznie pozdrawiam:)
aTOMash - zgadzam się!
Pozdrowienia :)
Roza ma wiele twarzy, ale w 100% jest piekna:)
Tessa50 - tak jest.
Dziękuję i pozdrawiam :)
Róże żyją krótko, więc z zazdrością też tak trzeba
kochana sisy, bo ona nam nie pomaga. Serdeczności :)
Sotek, Nel-ka - dziękuję za odwiedziny i refleksje do
wiersza :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Róża dzięki Bogu ma kolce, które ją chronią..ładny
wiersz:)
Zazdrość to cecha z która z pewnością każdy miał do
czynienia wiele razy. Czasami trudno jest się jej
przeciwstawić. Jest przyczyną wielu katastrofalnych
skutków.
No cóż, takie jest życie i ona, ta zazdrość która
często towarzyszy nam w drodze tego życia.
Pozdrawiam.
Marek
ILL - zgadza się, miłość to wolność.
Dziękuję i pozdrawiam :)
Piękno czasem kluje ,ale to mu się wybacza Natomiast
miłość nie znosi zamknięcia, nawet w najbardziej
kochanych dłoniach.Interesujący wiersz
Piękno czasem kluje ,ale to mu się wybacza Natomiast
miłość nie znosi zamknięcia, nawet w najbardziej
kochanych dłoniach.Interesujący wiersz
promienSlonca, anula-2, Enigmatyczna, (OLA) - bardzo
dziękuję za przeczytanie i miłe komentarze :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę spokojnej nocy :)