Zbiera mi się

Zbiera mi się na słów zwracanie,
Odruch wymiotny powstrzymuję.
Chciałbym napisać nowe zdanie,
Lecz żadnej weny już nie czuję.

Wiersz budowałem jak należy,
Początek, środek, zakończenie.
Ale w przesłanie nikt nie wierzy,
Ani tym bardziej w słów zwieńczenie.

Każdy dosłowność bierze szczerze,
Karci za małe uchybienie.
I liczy razy, cieszy z zderzeń,
Oraz że ma zadowolenie.

A słowa, które dają radość,
A słowa, które dają miłość.
To nie oddają szczęściu zadość,
By sobie dobro coś zwieńczyło.

Ile to razy muszę walczyć,
Dowodzić prawdy przed obłudą.
Sił - a są resztki - już nie starczy,
Opierać się fałszywym cudom.

Zbiera mi się na słów zwracanie,
Odruch wymiotny wstrzymam trwożnie.
Pragnę napisać nowe zdanie,
Zrobię to cicho, tak ostrożnie.

autor

Grand

Dodano: 2012-08-12 09:22:17

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie