Zbiera puszki.

Autentyczne wydarzenie.

Nie więcej jak osiem lat,
Chłopiec z polecenia rodziców,
Chyba,
Zbiera puszki i butelki z ulicy Podolskiej.

Szkoda Małego,
Powinien kopać piłkę teraz,
Z kolegami za szmacianką ganiać,
Lecz on biega ile sił w nogach Bozia dała,
Szuka puszek, butelek.

Szybkość jego biegu wprost proporcjonalna
Do ciężaru zebranego aluminium.

Ten Mały z wyrazem
Szczęścia na ubrudzonej buzi
Za każdym razem kiedy znajduje skarb,
Niepotłuczoną butelkę zwrotną,
Kocha coraz bardziej życie,
Gdy inni opływając w luksusach je nienawidzą.

autor

Dzieciak

Napisany: 2007-03-31 Dodano: 2007-03-31 22:47:53

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie