Zbrodnia doskonała
Kodeksami nieokreślone morderstwo -
takie, że brak zrozumienia.
Bezinteresowne i wymowne w
nadznaczeniach.
Zamordowanie, w rękawiczkach z
uwielbienia
szytych z jedwabiu pełnej bieli.
Dziś już zszarzałe pióra mewy,
a jeszcze wczoraj zbiór anielic
nosił je wdzięcznie nucąc śpiewy,
gładząc policzek chłodem sukna.
Dziś, gdy pogoda raczej smutna,
mimo słonecznie wąskich źrenic -
mokra robota, taka łatwa, taka trudna,
gdy zabijamy miłość.
autor
Galeon35
Dodano: 2017-03-24 13:22:46
Ten wiersz przeczytano 734 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Efektowny wiersz.
Smutno. Pięknie. Tylko że miłości nie da się zabić. I
to jest najtrudniejsze.
Nietuzinkowy, dobry wiersz.
Serdeczności ślę:)
Bardzo dobry wiersz.Pozdrawiam:)
Refleksja doskonała :)
Dziś, gdy pogoda raczej smutna,
mimo słonecznie wąskich źrenic -
mokra robota, taka łatwa, taka trudna,
pięknie piszesz. gratuluję
mokra robota .... +++
dobre, zaskakujące
bardzo mi się podoba
Pozdrawiam serdecznie
Miłość jest zabijana powoli - np. poprzez finezyjne
manipulowanie, zazdrość, zdradę. Z premedytacją
(bezinteresownie?) przez tzw. obserwatorów. Zapewne
istnieją jeszcze inne metody, ale za każdym razem - to
zbrodnia. Czy doskonała? Nie wiem. Na pewno 'mokra
robota' o słono-gorzkim smaku dla ofiary.
Świetny wiersz.
Nie ma zbrodni wszak doskonałej
Każda z nich niszczy i zabija
Oczy bliskich zapełnia płaczem
Pozostawia ślad, co nigdy nie znika
Bardzo się podoba!
Pozdrawiam :)
U mnie też pogoda smutna jak w Twoim wierszu :)
Pozdrawiam +++
Za al-bo - i nie inaczej.
Bardzo dobry wiersz.
Al-bo
tak potrafimy. Dzięki za literówkę