Zbudzić wiosnę
Dziś marzenia wiozą do ciebie
śnieżnym puchem sanie popłyną
i ochłonie twarz rozpalona
gdy przytulisz serca pierzyną
blask księżyca skrzypi na mrozie
tętent koni werblami przygrywa
ja szalony pędzę do ciebie
w moim sercu radość odżywa
niby serca wszystkich te same
a inaczej cieszą miłością
jedni chcieliby światu oznajmić
drudzy kryją firmując tajnością
a kochanie to szczęście i radość
nawet mróz uczucia nie skuje
wio koniki chcę trafić przed wiosną
budząc poczuć jak pięknie całuje
Komentarze (34)
no to budź ją Królewiczu, budź! Też czekam na wiosnę
:))
romantyczne piękne twoje wiersze:) ja nie potrafię tak
pisać.
Pięknie i romantycznie ... walentynkowo :)
Wojtku piękny romantyczny,chwytający za serce wiersz
:-) Pozdrawiam z uśmiechem:-)
Piękny wiersz cudowny opis piękna wiosny
pozdrawiam serdecznie
Przyjemny jak zawsze... Pozdrawiam Wojtku :))
Ślicznie, ja też tak chcę :-)
Bardzo romantyczny wiersz i jakże optymistyczny?
Śpiesz się Wojtku, ponieważ w piątek jak szłam z pracy
przebiśniegi widziałam a Ty chcesz zdążyć przed
wiosną?
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
Wojtku, jestem tu ponownie, muszę Ci osobiście
podziękować za prze - naprawdę prze milutki
komentarzyk u mnie - dziękuje -U Ciebie również jest
bardzo cieplutko,czytam po raz kolejny "Zbudzić wiosnę
"jest bardzo romantyczny, dużo serca włożyłeś w ten
piękny wiersz...Pozdrawiam milutko, życzę radosnego
piątku
wio koniki..., pięknie o uczuciu, pozdrawiam:)
Piękna romantyka.Jedni chcą oznajmić całemu, inni mają
tylko dla siebie. Pozdrawiam.
Pięknie piszesz o miłości. Pozdrawiam:)
Pieknie o milosci ...
Jak ja bym kiedys tak chciała napisac, tak pięknie...
Ach, z przyjemnoscia:)
Pozdrawiam, wojtasek:)