Zbyt krótka noc...

Dla Ciebie Kochanie moje :* Odpoczywaj w pokoju [*] Teraz sama piszę wiersze na warsztaty Tak bardzo brakuje mi Ciebie :(

Zbyt krótka noc...

Noc powierniczka - rozłożyła skrzydła
czarne jak heban, przesiąknięte deszczem.
Jeszcze niedawno w gwiaździstej odsłonie,
dziś melancholią po bezkresie płynie.

W smutku, w żałości dni samotne płyną,
kolejna kartka spadła z kalendarza.
Z drzewa powoli opadają liście,
patrzę na zdjęcie - wciąż wspominam chwile.
.
Rozmawiam z tobą - na krawędzi słowa
toczy się z tobą cichutka rozmowa.
Odszedłeś nagle w białą mgłę spowity,
sen wiekuisty dzisiaj cię kołysze.

Daremne słowa - już ich nie usłyszysz,
a może jednak - wiatr je tam przemyci,
w sen twój zaplecie, rozerwie zasłonę...
On wie jak bardzo wciąż tęsknię za tobą.

Jeszcze nie zdążyłam słów wszystkich powiedzieć.
Jak bardzo kocham błękit twoich oczu,
iskry radości, wszystkie czułe słowa,
głębię twych myśli - są jak barwne ptaki.

Ze mną się śmiałeś, wraz ze mną płakałeś,
miłość dozgonną w wiersze zaplatałeś.
Znowu wspominam wszystkie wspólne chwile,
naszą ławeczkę, spacer w Paprocanach.

Długie rozmowy - bardzo mi brakuje
złotych poranków i upojnych nocy,
latawca z ramion, czułych pocałunków,
odlotów w gwiazdy, bieg po siódme szczęście...

Zegar coś gada, czas zbyt szybko płynie,
jeszcze ci nie powiedziałam wszystkich słów miłości.
Ból zapętla serce, żałość rani duszę,
wciąż dla mnie jesteś jedyny, najdroższy.


Ty-y. dn : 05.10.2020 r.

autor : /wanda w./

autor

wandaw

Napisany: 2020-10-05 Dodano: 2020-10-14 18:58:04

Ten wiersz przeczytano 1521 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Sylabiczny Klimat Melancholijny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie