"Zdezorienton", cz. I
"My
dysonans dwóch liter
pozorna jedność
w strzępach duszy ludzkiej
Sam
błądzę po niwach nicości
w oddali Erato
- NON OMNIS AMO
Ona
kosa w jestestwo me wymierzona
ziarno nieprawdy
w klepsydrze wspomnień
Mój
wątły oddech drżący
umysł zdezorienton
pusty odmęt myśli"
Jeżeli masz chęć, sprawdź i drugą część!
autor
Jurek Gryzipiórek
Dodano: 2014-07-30 22:38:49
Ten wiersz przeczytano 839 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Niepokojące jest to w tytule "cz.I". Czyżby groziły
nam dalsze części tego dziełka...? Może wysyłaj je
wprost do użytkowniczki o wdzięcznym nicku
Joamit,która niecierpliwie oczekuje na ciąg dalszy. W
przeciwieństwie do innych użytkowników.
Ożesz ty! Ależ to jest patetyczno-bombastyczne i te
quasi metafory,a właściwie jakieś przedziwne
udziwnienia-niedokończenia, którymi tak obficie
naszpikowany tekst. Chodziło zapewne o epatowanie
nowatorstwem poetyckim - czy tak?
Czekam na cześć 2.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam .