zdmumiewające
zdumiewające...
jak łatwo mogłeś wymazać z pamięci
mnie...
wyszorowałes twarda szczotką wszytkie
chwile
i wyrzuciłeś na śmietnik mnie...
zdumiewające...
ile razy
mówiłeś w twarz
że lubisz mnie
że przyjacióką jestem o tej
o której marzysz...
jednak jak wróg pozbyłeś się mnie
zdumiewające ....
jak ławto wierzę
pozwalam otworzyć się
potem sama sobie winna jestem
że ludzie ranią mnie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.