Zdołowany
wczoraj nie jest nam pisane
już za późno
wywieziony do lasu na spacer
powoli kopię dół
kiedyś młodości ścierały się skały
nie uciekam
powoli kopię dół
może zdążę wyśnić piękną przeszłość
pada śnieg
poprawiasz szalik
powoli spacerujemy po parku
ja Ty i Dziecko
przyszłość i przeszłość
można zmienić
postępowaniem
kłamstwem
prawda i piękno
tkwi w środku
trzeba wygrzebać się z doła
autor
kamień
Dodano: 2021-02-19 09:04:53
Ten wiersz przeczytano 819 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
No to ja jestem w punkcie mniej niż zero w tym swoim
życiu... Z dołka da się wygrzebać, ale z zakopanej
trumny ciężko... Ale mnie jakieś rozkminy nachodzą...
Dobry i refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam
Paweł
Niestety nie jeden raz trafiamy w punkt zero, jednak
jak piszesz, trzeba się z doła wygrzebać.
bardzo dobry, refleksyjny wiersz,
serdeczności zostawiam:)
W dole, w lesie można zakopać, co najwyżej
wspomnienia, a z dołka życiowego warto się wygrzebać.
Peelowi sukcesów
Trzeba.
I niestety, przeszłość na zawsze pozostanie
przeszłością, a niektóre marzenia pozostaną tylko
marzeniami.
Smutne...
Na szczęście, pl już to wie i stara się wyjść na
prostą, postawić krok na przód. I to jest
optymistyczne.
Pozdrawiam serdecznie :)
O tak, trzeba wygrzebać się z dołka.